पावसाळ्यातील एक दिवस मराठी निबंध | Pavsalyatil Ek Diwas Marathi Nibandh
Pavsalyatil Ek Diwas Marathi Nibandh – मित्रांनो आज “पावसाळ्यातील एक दिवस मराठी निबंध “ या विषयावर निबंध मराठी मध्ये पाहणार आहोत तरी हा निबंध तुम्हाला आवडेल अशी आशा करून आपण निबंधास सुरवात करूया. मला रिमझिम पडणारा पाऊस आवडतो.
पण पाऊस अत्यंत लहरी आहे. तो कधी उग्र रूप धारण करतो. असा पावसाळ्यातील एक दिवस माझ्या चांगलाच लक्षात राहिला आहे.
Contents
Pavsalyatil Ek Diwas Marathi Nibandh
पावसाळ्याला ऋतूंचा राजा म्हटले जाते. उन्हाळ्यात पडणाऱ्याा भयंकर उष्णता आणि गर्मी पासून पावसाच्या शितल लहरी आपली सुटका करतात. व संपूर्ण वातावरण सुखद गारव्याने भस्न देतात.
भारतात पावसाळा जून महिन्यात सुरू होऊन सप्टेंबर पर्यंत राहतो. या दरम्यान काही भागात अतिवृष्टी होते तर काही ठिकाणी पाऊसच येत नाही. असो माझ्या आयुष्यातही पावसाळ्यातील एक अविस्मरणीय दिवस आलेला आहे. Pavsalyatil Ek Diwas Marathi Nibandh
मी त्या दिवसाच्या काही आठवणी आज लिहू इच्छितो. धो-धो पाऊस पडत होता म्हणून आम्हाला शाळेतून लवकर घरी सोडण्यात आले होते. सगळी कडे पाणीच पाणी होते. रस्त्याने चालताना मी आजूबाजूला असलेली हिरवीगार झाडे पाहत होतो.
पावसाळ्यातील एक दिवस मराठी निबंध
झाडाच्या पानांवरून पावसाच्या पाण्याचे थेंब टपटप खाली पडत होते. निसर्ग बहरून गेला होता. तेवढयात माझे लक्ष एका मांजराच्या पिल्लाकडे गेले ते पाण्यात बुडत होतं. माझा जीव कासावीस झाला. त्या पिलाला वाचवण्यासाठी मी त्याकडे जाऊ लागलो.
माझा तोल गेला आणि मी पाण्यात पडलो. तेव्हा माझ्या लक्षात आले की तो एक पाण्याने भरलेला नाला होता आणि मी नाल्यात पडता-पडता वाचलो. त्या मांजराच्या पिलाला कसे वाचवावे हा प्रश्न माझ्यापुढे होता. “Pavsalyatil Ek Diwas Marathi Nibandh”
पाण्याच्या प्रवाहाबरोबर एक लाकडी फळी वाहून येताना मला दिसली. मी ती फळी पकडली व त्यां पिलाच्या दिशेने वळवली. मांजरीच्या पिल्लूने लगेच त्या फळीला पकडले आणि त्यावर ती चढून बसली.
Pavsalyatil Ek Diwas Marathi Nibandh
मी अलगद तीला पकडले. ते पिल्लू मला चाटू लागले जणू काही ते माझे आभार मानत होते. त्या पिल्लाची आई तीला शोधत होती, जोरजोरात म्याँव…..म्याँव….म्याँव….. करून तीला हाका मारत होती.
एका घराच्या छपरावर ती मांजरी उभी होती. आईला बघताच माझ्या हातातील पिल्लू सुध्दा जोरजोरात ओरडू लागले. त्या पिल्लाला लाकडी फळ सहाय्याने मी घराच्या छपरावर सोडले. Pavsalyatil Ek Diwas Marathi Nibandh
पावसाळ्यातील एक दिवस मराठी निबंध
पिल्यू धावतच त्याच्या आईकडे गेले आणि आई तिला प्रेमाने चाटू लागली. ते दृष्य पाहून माझ्या डोळ्यात पाणी आल आणि मनाला समाधान ही वाटले.
एका हरवलेल्या पिल्लाचा जीव वाचवून मी त्याला सुखरूप तिच्या आईपर्यंत पोहोचवल्याचा आनंद गगनांत मावत नव्हता. अशाप्रकारे पावसाळ्यातील हा एक दिवस अविस्मरणीय आणि आनंददायी होता.
तर मित्रांना “Pavsalyatil Ek Diwas Marathi Nibandh” हा निबंध आवडला असेल तर तुमच्या मित्रांना शेअर करायला विसरू नका धन्यवाद.
मित्रांनो, तुमच्याकडे “पावसाळ्यातील एक दिवस मराठी निबंध “ मराठी मध्ये काही अजून माहिती तुम्हाला सुचले असतील तर आम्हाला तुमच्या शब्दात आम्हला इमेल द्वारे नक्की पाठवा.
तुमच्या नावासह निबंध नवीन लिहिला जाईल. तो कोठून कॉपी केल्यास आम्ही घेत नाही.
काही अडचण येत असेल तर तुम्ही आम्हाला कमेंट करून विचारू शकता. आम्ही आपल्या प्रश्नांची उत्तर निश्चितपणे देऊ.
पावसाळ्यातील एक दिवस – मराठी निबंध ☔🌧️
प्रस्तावना:
पावसाळा म्हणजे सृष्टीचे सौंदर्य खुलवणारा ऋतू. आकाशात काळे ढग जमू लागले की मन प्रसन्न होते. झाडांना नवे पालवे फुटतात, धरती हिरवळीत न्हालेली दिसते, आणि हवा थंडगार होते. असा एक पावसाळ्यातील दिवस मनात रेंगाळतो.
पावसाचा सुरुवातीचा आनंद:
त्या दिवशी सकाळपासूनच आकाश ढगांनी भरले होते. पक्षी किलबिलाट करत होते. अचानक जोरात वारा सुटला आणि काही वेळातच जोरदार पाऊस सुरू झाला. पावसाच्या थेंबांचा आवाज कौतुक वाटत होता. रस्त्यावरच्या गटाऱ्यातून पाणी वाहू लागले. लहान मुले पावसात चिंब भिजत खेळत होती.
शाळेतील मजा:
शाळेत पोहोचताना सगळ्यांचे कपडे भिजलेले होते. पावसामुळे शिक्षकही थोडे उशिरा आले. वर्गात अभ्यास कमी आणि गप्पा अधिक झाल्या. पावसाची टपटप थेंबांची लय कानात घुमत होती. खिडकीबाहेरचं पावसाचं दृश्य पाहून मन भान हरपून गेलं.
दुपारचा निसर्ग:
दुपारी पाऊस थोडा थांबला, पण गार वाऱ्याने वातावरण थंड झाले होते. झाडांची पाने चमकू लागली होती. चिखलामध्ये बुट अडकत होते, तरीही मातीचा गंध मनात साठवून ठेवावा असा वाटत होता. सृष्टी एक नवी झळाळी घेऊन समोर आली होती.
निष्कर्ष:
पावसाळ्यातील असा एक दिवस खूप आनंददायी असतो. निसर्गाच्या जवळ जाण्याची संधी मिळते. असा अनुभव दरवर्षी नव्याने घ्यावासा वाटतो. हे क्षण आयुष्यभर लक्षात राहतात.
🌿 “पाऊस म्हणजे निसर्गाचा शुभ्र स्पर्श… जो आठवणीत कायम राहतो.”
हवे असल्यास मी यावर चित्रकथा, कविता किंवा १००-१५० शब्दांत लहान मुलांसाठी सोपा निबंधही देऊ शकतो. सांगू का?